Από τι είναι φτιαγμένος ένας μπαμπάς, τι συμβολισμούς κουβαλάει το πρόσωπό του για το καθένα από τα παιδιά του και πώς έχει μάθει να επικοινωνεί τα συναισθήματά του μαζί τους;
Πόσες φορές είδατε τον πατέρα σας να δακρύζει;
Αν είστε κόρη πόσο στενά είστε συνδεδεμένη μαζί του;
Κι αν είστε γιος τι σας εμποδίζει να τον γνωρίσετε βαθύτερα;
Γιοι και κόρες σίγουρα θέλουμε να του αποδείξουμε πως τα έχουμε καταφέρει στη ζωή, σαν αυτός να είναι το μέτρο της ευτυχίας μας, σαν να είναι ο γεννήτορας των επιθυμιών μας.
Μπαμπάς μια λέξη που για πολλούς γιους δεν πρόλαβε να μελώσει στην ελληνική
οικογένεια. Γιοι που στερήθηκαν το συναίσθημα του πατέρα και δεν πρόφτασαν να
μάθουν πως οι άντρες δεν είναι από σίδερο.
Μπαμπάς μια λέξη που καραμέλωσε για πολλές κόρες που δεν κατάφεραν να ξεκολλήσουν από τη γλύκα της πατρικής φιγούρας. Κόρες που στερήθηκαν την ελευθερία να ορίζουν τις επιθυμίες τους έξω από την ανάγκη του άλλου.
Ο μπαμπάς είναι φτιαγμένος από την ευθύνη και το όριο, είναι μια λέξη που εκφράζει τον άνθρωπο που στέκεται πίσω από τις αναποδιές, αυτόν που δείχνει ατρόμητος και αλύγιστος, ενώ παράλληλα είναι τρυφερός σαν την καρδιά ενός μαρουλιού.
Μπαμπάς είναι αυτός που θα σου δείξει τον κόσμο κι ας μην γνωρίζουμε πολλές φορές τον δικό του κόσμο.
Μπαμπάς είναι όμως και μια λέξη που φέρνει στο νου τη σκληράδα του προσώπου ενός ανθρώπου που δεν έμαθε να αγαπά, που στάθηκε σκληρός, ίσως και άγριος.
Μπαμπάς είναι κι αυτός που φορτώθηκε ένα σύννεφο στον ώμο κι έδειξε την αγάπη του μέσα από την ευθύνη.
Μπαμπάς είναι μια λέξη που επιθυμεί να αλλάξει το συναισθηματικό της φορτίο και από δύο αρνήσεις (μπα-μπα) να αποκτήσει θετικό πρόσημο, να γίνει ευθύνη και συναίσθημα μαζί.
Μπαμπάς είναι ο άντρας που προσπαθεί να ολοκληρωθεί…
…Ο πατέρας είναι το σύνορο που πρέπει να διαβείς για να ωριμάσεις.
Αφιερωμένο σε όλους τους μπαμπάδες
Δίπλα σου που μεγάλωσα
πόσες φορές καμάρωσα
το φως που `χε η καρδιά σου.
Την περηφάνια της ματιάς
τη μυρωδιά της αγκαλιάς
την τρυφερότητά σου.
Ποιος περνάει έξω στο δρόμο
μ’ ένα σύννεφο στον ώμο…
(Αι Γιώργης – στίχοι: Φίλιππος Γράψας, μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου